بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: شرح حدیث معراج(7)
چکیده سخنرانی
فصل: مقام رضا
قال اميرُ المؤمنين- عليه السّلام-: «من رضِىَ من اللَّه- عزّ و جلّ- بما قسَّمَ له، استراح بدنُه.»
اگر انسان مادی شد و خودش را فقط در بدن دید، نفع او می‌شود آنچه که برای بدنش راحتی به همراه دارد.
اما اگر انسان از این مرتبه بالاتر آمد و دید که فقط بدن نیست، به راحتی از چیزی که برای بدنش خوب است ولی برای مرتبه بالاتر او بد است، می‌گذرد.
برای مثال می‌بیند اگر چند شب نخوابد و به بدنش سخت بگیرد تا درس بخواند و در دانشگاه خوب قبول شود، چند روز سختی، به چند سال راحتی می‌ارزد.
به همین نسبت، منِ ابدی می ارزد به اینکه بدن چند ساله ام را به سختی بیاندازم.
اگر بدانیم خدا منفعت ما را می خواهد و عاشق ما است، ما را می‌شناسد و دستش هم باز است، اگر اینگونه نگاه کنیم در دنیا هم احساس راحتی می‌کنیم.
عن أبى عبد اللَّه- عليه السّلام- قال: «الرضا بمكروهِ القضاءِ، مِن أعلى درجاتِ اليقين»
اگر کسی بداند خدایی که عاشق اوست و همه چیز هم به دست اوست، مکروهی را برای او به وجود آورده است، یعنی برایش خوب است و اگربه این حالت راضی شد- نه اینکه برای رفع آن کاری نکند-، این از مراتب یقین است.
رضایت وقتی از اعلی درجات یقین است که حالت انسان با خدا در راحتی یا رنج و سختی تفاوتی نکند.
بوسه و دشنام را تک تک بده تا ببینم زین دو شیرین تر کدام
